Sadzarka trawy elektrostatycznej

Od wczoraj mam własną. Przez lata połacie trawy na makiecie wyklejałem ręcznie. Mozolnie dokładałem kolejne kępki specjalnych igiełek imitujących źdźbła zielone i słomkowe trawy. Długo odwlekałem samodzielną budowę własnego przyrządu, a te dostępne w handlu wydawały mi się niezasadnie drogie. Zastosowałem pomysł wielokrotnie spopularyzowany w sieci, polegający na połączeniu maszynki do mordowania owadów (cóż za okropieństwo?) oraz metalowego sitka spożywczego. Sadzarka działa świetnie. Polecam. Jak ją wykonać szukajcie w sieci (np. Static Grass Applicator). Koszt materiałów (bez przewodu i krokodylka, które miałem ze starych zapasów) to mniej niż 20 zł. Czas pracy – krócej niż 0,5 godziny.

 

Na właściwym miejscu [cd.]

Przygotowanie miejsca pod kuźnię. Czynności rozpisane (nomen omen) po kolei:

1. Zerwanie trawy z makiety w miejscu przeznaczonym na kuźnię oraz wyrównanie dotychczasowego stoku do powierzchni poziomej;

2. Przykrycie styropianu tekturową płytką;

3. Nałożenie szpachli akrylowej (na zdjęciu stan jeszcze przed wyrównaniem przy użyciu papieru ściernego);

4. Nałożenie posypki na warstewce wikolu oraz delikatne jej zwilżenie wodą przy pomocy spryskiwacza. Posypka to mieszanka budowlana używana do zatapiania siatki na styropianie przy ocieplaniu budynków; 

5. Pomalowanie powierzchni farbą akrylową. Po wyschnięciu farby przeszlifowanie papierem ściernym. Zamiast głębokiego brązu otrzymujemy odcień poszarzałej ziemi (porównaj z ostatnim zdjęciem);

6. Ponowna przymiarka budynku do miejsca (ku własnej radości). 

Na właściwym miejscu

Uff... Czyżbym dobiegał do mety? Od startu minęło wiele czasu. Oto jest pierwsza przymiarka kuźni do właściwego miejsca na makiecie. Fotografia wykonana w subtelnym oświetleniu późnego popołudnia.