Mimo że mamy już prawie połowę listopada można odnieść wrażenie, że wciąż bliżej nam do lata, niż do zimy. Ale... Jak wiadomo licho nie śpi. Dlatego kolejarze z okolic Szembruka przygotowują się do »akcji zima«. W tym celu budowane są przenośne drewniane zasłony przeciwśnieżne. Oczywiście w miniaturze 1:87 ich wykorzystanie w celu zapobieżenia tworzenia się zasp śnieżnych przy szlaku z pewnością nigdy nie nastąpi. W okolicach Szembruka przecież mamy wieczne lato. Lecz, jak powiedziano wyżej, "licho nie śpi". Dlatego zasłony zostaną dowiezione w odpowiednie miejsca, a tam złożone oczekiwać będą na ustawienie wzdłuż toru. Co w skali 1:1 wygląda jak na poniższych fotografiach:
*
Do wykonania zasłon użyłem forniru o grubości ok. 0,4 mm. Fornir pociąłem wzdłuż słoi skalpelem na paski o szerokości ok. 1 mm. Nie przejmowałem się trudnościami w uzyskaniu prostolinijnych krawędzi pasków. W oryginale deski zużywane do produkcji zasłon zwykle także nie są idealnie równe. Następnie paski forniru pociąłem na odcinki odpowiedniej długości. Łatwe uzyskanie powtarzalności długości cięcia było możliwe dzięki zastosowaniu prostej gilotyny, którą zbudowałem z łączników budowlanych. Jako ostrza użyłem zwykłej żyletki. Zasłony powstały metodą klejenia (klejem cyjanoakrylowym). Dla ułatwienia klejenia skonstruowałem szablon z trzech, naklejonych na siebie odpowiednio przyciętych warstw kartonu (oraz podstawy), o grubościach odpowiadających grubości forniru. Metodę klejenia pokazuje fotografia. Najpierw w szablonie sklejane są skrajne deseczki. W uzyskaną w ten sposób ramkę wklejane są deseczki środkowe i naklejane zastrzały. Kolejne fazy budowy zasłony również pokazuje fotografia. I... wielki finał. Kolejna partia zasłon przygotowana do »akcja zima«.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz