Podejrzenie, że maźnica zastosowana przy miniaturze węglarki (którą powieliłem w postaci odlewów żywicznych) była nieznacznie przeskalowana, w pewnej części okazało się być prawdą. W oryginale korpus maźnicy typu Pa2 jest węższy od średnicy pokrywy. Po bokach korpusu znajdują się występy służące osadzeniu maźnicy w widłach, a właściwie w ślizgach maźniczych. Natomiast producent modelu średnicę pokrywy, jak i szerokość korpusu zaprojektował tej samej wielkości, co skutkuje nieznacznie szerszym rozstawieniem występów, niż wynikałoby to z osiemdziesięciosiedmiokrotnego pomniejszenia. Po naklejeniu odlewów maźnic na widły modelu piwiarki, przy zastosowanej wizualnej ocenie poprawności odwzorowania układu biegowego trudno więc było zaakceptować ich szerokości. Ponadto okazało się, że widłom nadano kształt niezgodny z oryginałem. Ich zewnętrze krawędzie winny być nachylone pod nieco innym kątem. Po kilku przymiarkach do problemu wzajemnego dopasowania wideł i maźnic przyjąłem następujące rozwiązanie. Kształt wideł został skorygowany poprzez doklejenie klinów wyciętych skalpelem z pręcika polistyrenowego (użyłem kleju cyjanoakrylowego, bowiem tworzywo, z którego wykonano widły okazało się pasywne dla kleju do polistyrenu). Natomiast przy maźnicach maksymalnie zmniejszyłem ślizgi prowadnic. Wprawdzie odbiega to nieznacznie od oryginału, jednakże takie odwzorowanie układu biegowego – gdy oglądamy je gołym okiem – wydaje się być do zaakceptowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz